Strona główna Opactwo Życie wspólnoty / Wydarzenia Cystersi na Lofotach (Norwegia)
Cystersi na Lofotach (Norwegia)
Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, głoście je na dalekich wyspach (Jr 31,10a)
 
 
Oficjalne przybycie cystersów na archipelag Lofoty w północnej Norwegii miało miejsce 20 czerwca 2004 r. Z polskiego Opactwa w Jędrzejowie do małej miejscowości Storfjord gård przybyło czterech mnichów cysterskich. Byli to o. Bernard Kurbiel OCist, o. Dariusz Banasiak OCist (superior), o. Christian Wójcik OCist i Piotr Książek (oblat). Ich zadaniem było założenie nowej placówki, jak się okazało - pierwszego kontemplacyjnego męskiego klasztoru w Norwegii od czasów reformacji (!). Jedną z idei założenia nowego klasztoru było wykorzystanie naturalnych walorów pięknej przyrody tego regionu, która nie była skażona cywilizacją i idealnie nadawała się na nową placówkę misyjną. Należałoby tutaj wspomnieć, że aby się tam dostać, trzeba pokonać 2500 km (czyli jeszcze 300 km za kołem podbiegunowym (!). Podróż samochodem i  promem zajmuje ok. dwóch i pół dnia ciągłej jazdy, najszybciej jednak można się dostać dwoma samolotami, promem plus dojazdy, wtedy podróż trwa ok. 15 godzin.
 
Inicjatorem założenia klasztoru, sprowadzenia zakonu kontemplacyjnego, był ś p. ks. bp Gerhard Goebel pochodzący z Niemiec. Niestety, przez długie lata nie mógł on znaleźć w całej Europie męskiego zakonu kontemplacyjnego, który pozytywnie odpowiedziałby na zaproszenie i podjąłby się założenia klasztoru w tym miejscu. Pierwszy list z prośbą biskupa dotarł również do Jędrzejowa już w 1993 roku.
 
Miejsce przyszłej fundacji odwiedził rok wcześniej o. opat Edward Stradomski z Jędrzejowa z o. Bernardem, wykonali oni przede wszystkim dokumentację fotograficzną i filmową. Pozytywna decyzja o przybyciu mnichów zapadła w listopadzie 2003 roku. W niedzielę 5 sierpnia 2004 r. podczas Mszy św. pontyfikalnej z udziałem bpa Gerharda Goebela został uroczyście otworzony klasztor, który otrzymał nazwę: Klasztor Królowej Fiordów (norw. Klosteret Fjordenes Dronning) - tytuł nawiązuje do tradycji cysterskiej, a zwłaszcza do jego maryjnej pobożności. Nazwa ta została wybrana ze względu na typowy norweski krajobraz fiordów.
 
Storfjord gård leży ok. 7 km od Stamsund na Lofotach i należy do północno-norweskiej diecezji z siedzibą w Tromsø. Do rozległego gospodarstwa należy ok. 140 ha nieużytków wraz z budynkami. Na tym terenie znajduje się między innymi fiord, dwa jeziora i las. Gospodarstwo to nabyła diecezja w 1935 r. Wkrótce po przybyciu cystersów miejsce to opuściło małżeństwo, które do tej pory je dzierżawiło i zajmowało się agroturystyką i rolnictwem. Opiekowali się oni też kaplicą pw. Świętej Rodziny, w której do tej pory sprawowana była jedynie raz w miesiącu Msza św. dla miejscowych katolików. Na początku swego pobytu cystersi służyli pomocą wspomnianej rodzinie, w pracach polowych oraz przy fabryce przetwórstwa marchwi. W program dnia wpisana była często praca w lesie, na gospodarstwie, łowienie ryb. Do użytku była też własna wędzarnia ryb i chłodnia.
 
Na początku program dnia mnichów był identyczny jak w klasztorze w Jędrzejowie. Jednak po doświadczeniu dnia i nocy polarnej oraz zupełnie innego, polarnego klimatu, musiał on ulec zmianie. Na dzień dzisiejszy w klasztorze przebywa o. Christian Wójcik OCist (administrator parafii) oraz o. Marcin Pater OCist z klasztoru w Krakowie-Mogile.
 
Módl się i pracuj: (norw.) Bønn og arbeid.
 
o. Marcin Pater OCist