Strona główna 
Zwiedzanie Dziedziniec klasztorny Dziedziniec klasztorny (do 2011 r.)
Zwiedzanie Dziedziniec klasztorny Dziedziniec klasztorny (do 2011 r.)
| Dziedziniec klasztorny (do 2011 r.) |
|
Ze względu na stan dziedzińca przed klasztorem końcem roku 2010 rozpoczęto prace remontowe placu. Jego obecny wygląd (2012 r.) w wielu swych elementach nawiązuje do historii tego miejsca. Poniżej przypominamy, jak to było przed remontem... Dla ułatwienia ruchu pielgrzymkowego na dziedzińcu przed kościołem wyburzono dwa odcinki murów ogrodzeniowych, wydzielających dawny plac kościelny. Tu można zobaczyć zachowany fragment gotyckiego muru z ostrołukowym oknem – był on częścią większego budynku w tym miejscu (być może hospicjum). W 1966 r. od strony północnej zbudowano arkadowy krużganek dla celów kultowych (są tu m.in. współczesne obrazy-stacje Dróżek Pana Jezusa) i kiosk z pamiątkami. XIX-wieczną bramę wejściową na plac poszerzono w 1959 r. i ustawiono tu kamienne figury świętych Piotra i Pawła. W 1964 roku obniżono poziom dziedzińca o 60-70 cm. Na dziedzińcu przed bazyliką ustawiono figury Matki Boskiej Częstochowskiej (kopia z wirydarza na Jasnej Górze) i św. Bernarda (kopia z Dijon we Francji) – upamiętniają Rok Maryjny (1987/88) oraz 900-lecie urodzin Bernarda (1990). Odlał je w brązie Stefan Kowalówka. W 2008 roku na niskim postumencie (blisko wejścia do klasztoru) usytuowano pomnik Sługi Bożego Jana Pawła II (autorstwa artysty rzeźbiarza Marka Kordyacznego; napis pod figurą: "Wspólnie pielgrzymujemy do krzyża Pańskiego. Od niego bowiem rozpoczął się nowy czas w dziejach człowieka"), którą w niedziele odpustową (14 września), po sumie odpustowej poświęcił ks. kard. Stanisław Dziwisz, metropolita archidiecezji krakowskiej. W mur okalający plac kościelny wkomponowano pięć ołtarzy (autor: Józef Polak). Są to ołtarze: Pamięci Narodowej (zbudowany w 1989 r., z krzyżem i kajdanami – symbolami męczeństwa Polaków – przyniesionymi w 1861 r. przez pielgrzymów w 30. rocznicę Powstania Listopadowego; z figurą ks. Jerzego Popiełuszki, zamordowanego w 1984 r. – autor: Remigian Dulko z Oświęcimia, 1986 r; w tle: nazwy obozów i miejsc zagłady oraz tablica dziękczynna za udzielone schronienie w mogilskim klasztorze polskiemu Żydowi), św. brata Alberta Chmielowskiego (z pobliskiej Igołomii, uzdrowionego w sanktuarium mogilskim), św. Józefa Rzemieślnika (patron m.in. pracowników fizycznych), św. Heleny cesarzowej (według podań odnalazła ona autentyczny Krzyż Chrystusowy), Matki Bożej Miłosierdzia (cystersi i cysterki pod opiekuńczym płaszczem Maryi). Służą one celom liturgicznym w czasie procesji. Pośrodku dziedzińca wśród krzewów znajdują się dwie kamienne tablice wsparte na stylizowanych, korynckich kolumnach. Przypominają one słowa Karola Wojtyły (Jana Pawła II) wypowiedziane w mogilskim sanktuarium oraz fragment wiersza-przepowiedni Juliusza Słowackiego o słowiańskim papieżu. o. Krzysztof Jankosz OCist |