Strona główna Zwiedzanie Dziedziniec klasztorny Pomnik ks. Jerzego Popiełuszki w Mogile
Pomnik ks. Jerzego Popiełuszki w Mogile
Z okazji beatyfikacji Sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki postanowiliśmy "odświeżyć" pamięć pomnika księdza Jerzego, który już w dwa lata po jego śmierci stanął na dziedzińcu klasztornym. Najpierw jednak kilka informacji o błogosławionym.
 
1947-09-14
Alfons Popiełuszko (potem: Jerzy Aleksander) urodził się 14 września 1947 r. we wsi Okopy na Podlasiu. W 1965 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. W 1972 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Związał się ze środowiskami robotniczymi i aktywnie wspierał Solidarność. Był lubiany i ceniony, ale zawsze represjonowany – system totalitarny widział w nim swego wroga.
 
Po męczeńskiej śmierci ks. Jerzego 19 października 1984 r., „nieznani sprawcy” (zapewne działacze z Solidarności) powiesili na bazylice mogilskiej przy lewym wejściu duży portret (ok 70 x 100 cm) księdza Popiełuszki, wykonany na zwykłym kartonie, czarną temperą, oprawiony w prostą ramę za szkłem. Wierni zauważywszy obraz, z potrzeby serca zaczęli zapalać znicze i modlić się przy nim.
 
Po kilku miesiącach, na skutek warunków atmosferycznych, portret zaczął niszczeć. Ówczesny opat mogilski, o. Bogumił Salwiński († 1991 r.), zaczął zastanawiać się nad trwalszą pamiątką po zmarłym kapelanie Solidarności. Będąc w Bieruniu u znajomego, p. Dulko, spotkał jego syna, Remigiusza z Oświęcimia, który w pracowni przygotowywał tablicę upamiętniającą 1. rocznicę śmierci księdza Jerzego dla jednego z kościołów na Śląsku. Ojciec opat poprosił młodego artystę, by zaprojektował i wykonał pomnik ks. Popiełuszki dla naszego Sanktuarium. Pan Remigiusz propozycję przyjął i wykonał.
 
Na drugą rocznicę śmierci (w 1986 r.) pomnik bez rozgłosu (z wiadomych przyczyn) stanął przy bazylice. Wysoki na 2,5 m, wykonany został z brązu. Przedstawia on pełnoplastyczną postać ks. Jerzego Popiełuszki stojącego w sutannie na niewielkim cokole. Twarz o wyraźnych rysach i uwydatnionych kościach policzkowych. Zamknięte oczy i usta spowite są wymownym milczeniem. Głowa lekko pochylona za sprawą grubego sznura zaciśniętego na szyi, którym skrępowane są również, skrzyżowane lewa na prawą, ręce. Na piersi przypięta do sutanny odznaka z orłem. Sznurami uwiązane są także nogi powyżej kostek, krępujące częściowo dół sutanny. Do sznurów przytwierdzone worki z kamieniami. Na cokole pod stopami znajduje się napis: „Dbajmy o wolność naszego ducha. Nie dajmy się zniewolić przez lęki i zastraszanie” z podpisem: „Jerzy Popiełuszko, homilia z 25.09.1983”. Poniżej znajdują się dwie skrzyżowane gałązki palmy – symbol męczeńskiej śmierci.
 
W 1989 r. na dziedzińcu przed bazyliką został wybudowany Ołtarz Pamięci Narodowej. Na czołowej ścianie umieszczono historyczny Krzyż z kajdanami, jako symbol męczeństwa Polaków, przyniesiony do Mogiły przez pielgrzymów z Krakowa we wrześniu 1861 r. Stał on na szczycie małego kopca ziemnego przed bazyliką, dedykowanego „Pięciu poległym Polakom w Warszawie, w lutym 1861 roku” (obecnie kajdany zostały umieszczone pod mensą ołtarzową). W tle ołtarza wmurowano dłutowane w kamieniu nazwy obozów – miejsc śmierci i zagłady Polaków. Wtedy to pomnik księdza Jerzego został przeniesiony sprzed bazyliki i wkomponowany w Ołtarz Pamięci Narodowej, a po jego prawej stronie umieszczono tablicę ze słowami Ojca Świętego Jana Pawła II: „Ja modlę się za ks. Jerzego Popiełuszkę. Jeszcze bardziej modlę się o to, żeby z tej śmierci wyrosło dobro, tak jak z krzyża zmartwychwstanie”.
 
Marianna Popiełuszko (po prawej, w niebieskiej chustce)W ten sposób jeden z pierwszych pomników bł. ks. Jerzego Popiełuszki po dziś dzień stoi w cieniu słynącego łaskami i cudami Chrystusa Ukrzyżowanego, będąc zarazem symbolem wielkich przemian społeczno-politycznych, upadku komunizmu i odwagi ludzi, którzy nie bali się prawdy. Ale przede wszystkim jest symbolem człowieka, który własną postawą i słowem bronił wiary i praw człowieka, powtarzając: „Wolność jest w nas”. Za tę wolność zapłacił cenę najwyższą.
 
Tu warto odnotować jeszcze jedno wydarzenie. Dnia 4 czerwca 2004 r. do Mogiły wraz grupą pielgrzymkową z Żoliborza przybyła Mama ks. Jerzego – Marianna. Podczas oprowadzania pielgrzymów po klasztorze przez o. Macieja (wtedy jeszcze nowicjusza) grupa zatrzymała się na chwilę wspólnej modlitwy przy Ołtarzu Pamięci Narodowej. Uwagę pielgrzymów przykuł pomnik ks. Jerzego. Pani Marianna komentując figurę stwierdziła, że bardzo przypomina jej syna. „Wygląda tak, jak w ostatnich chwilach swojego życia” – stwierdziła.
 
o. Benignus Deptuła OCist
o. Maciej Majdak OCist

„Mogilski Krzyż. Gazeta parafii św. Bartłomieja Ap.” 6/2010